Waarom met ‘wtFOCK’ eindelijk homo-diversiteit in Vlaanderen komt

‘WtFOCK‘ komt ten einde. Er is veel geschreven over de tienerreeks die vooral online scoorde maar ook op VIJF te zien was. Maar over representatie is weinig gezegd.

View this post on Instagram

WAT.EEN.CUTIES. 🤩 #sobbe #wtFOCK

A post shared by wtFOCK (@wtfock.be) on Dec 18, 2019 at 1:20pm PST

‘WtFOCK’ bevatte maar liefst drie homoseksuele personages. Drie! Niet één, met Willem Herbots als hoofdpersonage Robbe. Niet twee, met Willem De Schryver als het getormenteerde lief Sander. Maar drie (en meer) met Lars Brinkman als Milan en zijn occasionele onenightstand.

Jawel. Hierin ligt de kracht van ‘wtFOCK’. Zoekende gay Robbe heeft een gevestigde gay Milan om tegen te praten over homoseksuele gevoelens. En die Milan is dus single en heeft jongens om mee te poepen. 

Want ‘wtFOCK’ toont niet alleen holebi’s in het luchtledige leven, in een wereld zonder andere holebi’s. In tegendeel. Er zijn andere holebi’s. Er is Grindr. Alleen een bezoek aan homohoreca ontbrak om te tonen dat er een pink world out there is buiten de burgerlijke verwachtingen van ‘heb een lief en wees braaf’.

Seks

De homo’s zijn ook echt homo-seksueel. Milan heeft (niet in beeld) seks, Robbe en Sander hebben duidelijk in beeld seks. Letterlijk stomende seks. Anale seks. Met gekreun en al. Geen met detol gewassen onder de lakens gewriemel. 

View this post on Instagram

VRIJDAG 22:21 (S3E8) @wtfock.be #wtfock #wtfocksander #sanderdriesen #sobbe #skam #skamremake #skambelgium #willemdeschryver #willemherbots

A post shared by Sander Driesen (@bestofsander) on Dec 6, 2019 at 1:45pm PST

Divers

Hiermee heeft ‘wtFOCK’ iets gedaan wat geen enkele andere Vlaamse productie heeft gedaan: diversiteit tonen bij homo’s. Met een lief, zonder lief. Romantisch, seksueel. Helaas is dat is dat anno 2019 nieuw.

Zijn ze niet queer genoeg? Dat past in de verhaallijn van de nog zoekende homo. Zijn ze niet kleurdivers genoeg? Misschien, maar diversiteit is meer dan het oppervlakkige. Iets wat wel vergeten wordt, ook door de gevestigde bepleiters van diversiteit. Je kan ook niet alles in één reeks steken.

Goed te maken door een Çavaria Media Award. Het minimum wat çavaria moet doen is de reeks nomineren. 

Hopelijk komt er meer representatie en wordt de totaliteit aan Vlaamse producties wel divers. Zodat de discussie rond representatie een non-discussie wordt.

Beeld: Timothy Junes